همه چيز درباره تافل

تافل (TOEFL) يک آزمون جامع زبان انگليسي است که براي ورود به بيش از 4400 کالج و دانشگاه در ايالات متحده و کانادا، و ديگر بخشهای جهان، مورد نياز مي‌باشد. همچنين خارجياني که داراي مشاغل حرفه‌اي مي‌باشند، براي ادامه فعاليتهاي حرفه‌ايشان در آمريکا و کانادا مرتباً به يک رتبه تافل نياز دارند. نمره کسب شده در اين آزمون جهت پذيرش در اين دانشگاه ها به مدت دو سال داراي اعتبار مي باشد

تافل کتبی و کامپيوتری

از سال 1968 تا 1998، آزمون تافل فقط به صورت کتبي برگزار مي‌شد. شرکت کنندگان پاسخ‌هايشان را روي يک برگه با مداد علامت مي‌زدند. در سال 1998 ETC كه آزمون تافل را تهيه مي‌کند و Sylvan Learning Systems که برگزاری نسخه کامپيوتري تافل را بر عهده دارد، براي اولين بار اين آزمون را به صورت کامپيوتري عرضه کردند.

علاوه بر اين دو نسخه (کتبی و کامپیوتری)، قرار است يک آزمون کاملاً جديد نيز در آينده نزديک ارائه شود. اين آزمون جديد تفاوتهاي زيادي با دو نسخه موجود خواهد داشت. از آن جمله مي‌توان به اضافه شدن بخش «Speaking» اشاره كرد. از آنجايي که اين بخش تاکنون در تافل مورد سنجش قرار نگرفته است، مي‌توانيم انتظار تغييرات بزرگي را در ساختار اين آزمون داشته باشيم.

آزمون کتبی تافل (PBT)

تافل کتبي يک آزمون زمانبندي شده است که از سه بخش اصلي تشکيل شده است:

بخش شنيداری. اين بخش از تافل توانايي شما را در درک مکالمه‌هاي انگليسي آمريکايي مورد سنجش قرار مي‌دهد. اين بخش خود به سه قسمت تقسيم مي‌شود. قسمت اول اين بخش (Part A) شامل مکالمه‌هايي کوتاه مي‌باشد که بين دو نفر صورت مي‌گيرد و پس از پايان هر مکالمه پرسشي مبني بر اينکه چه چيزي بين اين دو نفر رد و بدل شده است و يا پرسشي در مورد زمان يا مکان اين مکالمه، مطرح مي‌شود.

در قسمت دوم (Part B) مکالمه‌هاي گسترده‌تري بين دو يا چند نفر انجام مي‌شود و قسمت سوم (Part C) نيز دربرگيرنده نطق‌ها و سخنراني‌هايي است که بيشتر حول و حوش موضوعات دانشگاهي و آکادميک مي‌باشد.

بخش ساختار و نگارش. اين بخش دو دسته از سؤالات را در بر مي‌گيرد و هر دو دسته براي سنجش توانايي شما در تشخيص گرامر و ساختار صحيح در يک متن طراحي شده‌اند. در دسته اول سؤالات (ساختار يا Structure) شما بايد ساختار صحيح و ترتيب لغات را تشخيص دهيد. اين دسته از سؤالات از يک جمله با يک يا چند جاي خالي تشکيل شده است و شما بايد گزينه‌اي را که به بهترين نحو جمله را تکميل مي‌کند، انتخاب کنيد. در دسته دوم سؤالات (نگارش يا Written Expression) هم شما با جملات کاملي روبرو مي‌شويد که زير چهار تا از کلمات آنها خط کشيده شده است و شما بايد کلمه يا عبارت نادرست را شناسايي کنيد.

درک مطلب. مهارت کافي در درک متون انگليسي و نيز دايره لغات خوب، کليد موفقيت در همه بخشهاي تافل محسوب مي‌شود، اما در اين بخش اين مهارتها بطور خاص مورد ارزيابي قرار مي‌گيرند. اين بخش از آزمون تافل معمولاً شامل پنج متن در زمينه‌هاي علمی و دانشگاهي مي‌باشد و به دنبال هر متن 10 پرسش مطرح مي‌شود. همه اطلاعاتي که براي پاسخ به پرسشها نياز داريد در داخل متنها گنجانده شده است و شما نياز به پيش‌زمينه علمي خاصي نداريد.

آزمون کامپيوتري تافل (CBT)

نسخه کامپيوتري آزمون تافل از بخشهاي زير تشکيل شده است:

بخش شنيداري. بر خلاف آزمون کتبي، شما براي شنيدن از گوشي (headphone) استفاده مي‌کنيد. همچنيـن در آزمـون کامپيوتري علاوه بر صـدايي که مي‌شنويد، يک تصويــر هم به نمـايش در مي‌آيد. به همراه هر پرسش گزينه‌هايي در صفحه نمايش داده مي‌شوند که بجاي
 حروف (C) ،(B) ،(A) و (D)، کنار هر گزينه يک بيضي [] ديده مي‌شود و شما بايد روي پاسخ(هاي) صحيح کليک کنيد.

در آزمون کامپيوتري تافل گاهي بيش از يک پاسخ صحيح وجود دارد. در چنين حالتي به شما گفته مي‌شود که چند پاسخ صحيح را بايد انتخاب کنيد.

اين بخش به دو قسمت تقسيم مي‌شود. قسمت اول شامل مکالمات کوتاهي است که البته کمي از تافل کتبي طولاني‌تر است. در قسمت دوم هم شما با مکالمه‌ها و سخنرانيهاي طولاني‌تري روبرو مي‌شويد.

ساختار. اين بخش آزمون تافل کامپيوتري، درست مانند تافل کتبي است، با اين تفاوت که شما بجاي علامت زدن با مداد روي کاغذ، با ماوس روي گزينه صحيح کليک مي‌کنيد.

درک مطلب. در اين بخش شما ابتدا متني را مي‌خوانيد که معمولاً طولاني‌تر از آن است که همه آن در يک صفحه نمايش ديده شود. بنابراين شما مجبور خواهيد بود از «نوار مرور» براي ديدن (يا مرور) بقيه متن استفاده کنيد (تا زمانيکه «مرور» متن را تمام نکرده باشيد، کامپيوتر پرسشها را در اختيار شما نمي‌گذارد). در اين مرحله بايد روي گزينه Proceed کليک کنيد. حال شما متن را در سمت چپ و پرسش را در سمت راست صفحه نمايش خواهيد ديد. در اين مرحله شما مي‌توانيد با کليک روي گزينه Prev به پرسش قبلي برگرديد.

بخش نوشتاري. اين بخش جدا از رتبه کلي شما گزارش مي‌شود. بخش نوشتاري در حال حاضر در آزمون کامپيوتري تافل گنجانده شده است. اين انشاء را هم مي‌توان با قلم روي يک پاسخ‌نامه نوشت و هم مي‌توان مستقيماً در کامپيوتر تايپ نمود. در اين حالت مي‌توانيد از گزينه‌هايي مثل delete، paste، cut و... استفاده کنيد.

حفظ لغات با جعبه لایتنر

جعبه لایتنر یک روش کارآمد برای فراگیری لغات و ... می باشد که در آن از کارتهای نمایش یا همان فلش کارتها به نحو موثری استفاده می شود. این روش که توسط یک ژورنالیست علمی آلمانی به نام سباستین لایتنر (Sebastian Leitner) در دهه هفتاد میلادی ابداع گردید به شما کمک می کند تا بدون تلاش بسیار مطالب را از حافظه  کوتاه مدت خود به حافظه بلند مدت منتقل نمایید.

آزمایشات روانشناسان و نیز تجربه نشان می دهد حدود 75%  هر آنچه را که ما از بر می کنیم پس از حدود 48 ساعت فراموش می کنیم. حتی پس از 20 دقیقه ممکن است 40% آن را فراموش کنیم!
 

پس از 8 روز تنها 20% مطالب را در ذهنمان نگه می داریم و در واقع به حافظه درازمدت منتقل می کنیم. ما می توانیم از فراموش کردن لغاتی که قصد بخاطر سپردن آنها را داریم اجتناب کنیم بشرط آنکه آنها را بطور منظم تکرار نماییم.

روش کار

جعبه لایتنر یک جعبه ساده است که از چند خانه تشکیل شده است و خودتان هم می توانید با کمک چوب، مقوا و ... یکی بسازید. خانه شماره 1 از همه کوچکتر و خانه شماره 5 از همه بزرگتر است (مانند شکل بالا).

لغت انگلیسی را روی کارت و معنی (به همراه تلفظ، جمله نمونه و ...) را پشت آن بنویسید. همیشه کارتها را طوری در خانه ها بگذارید که پرسش ها روبروی شما باشد.

شما لغتهای تازه را که روی کارتهای نمایش (فلش کارت) نوشته اید پس از به خاطر سپردن در خانه شماره 1 قرار می دهید.  فلش کارتها بر اساس میزان یادگیری شما از یک خانه به خانه دیگر جابجا می شوند. وقتی معنی لغت یک کارت نمایش را بدرستی به خاطر آوردید آن را به خانه شماره بالاتر و پشت بقیه کارتها منتقل می کنید.  اگر یک کارت به درستی پاسخ داده نشود باید به خانه اول و پشت بقیه کارتها منتقل شود.

خانه ها باید پس از یک زمان مشخص (یا وقتی که پر شده اند) مرور شوند و سپس به خانه های بالاتر یا پایین تر جابجا شوند. خانه شماره 1 هر دفعه باید مرور شود ولی خانه های بالاتر به ترتیب در بازه های زمانی طولانی تر. مثلا خانه شماره 2 یک روز در میان، خانه شماره 3 هر سه روز یکبار، خانه شماره 4 هفته ای یکبار و خانه شماره 5 هر دو هفته یک بار. البته اینها قطعی نیستند و شما با توجه به شرایط آنها را تنظیم می کنید.

بدین ترتیب هر چقدر لغات مرور شده سخت تر به خاطر آورده شود بیشتر مرور خواهد شد و بر عکس. در این روش شما بیشتر وقتتان را صرف مطالعه لغاتی می کنید که سخت تر و چالش برانگیزتر هستند. لغاتی که بخوبی فرا گرفته اید فقط گهگاهی مطالعه خواهند شد تا فراموش نشوند.

کارتهایی که از خانه شماره ۵ با موفقیت بیرون بیایند در حافظه بلند مدت شما خواهند ماند. بدین ترتیب دیگر می توانید با خیال راحت آنها را دور بریزید!

جعبه لایتنر نرم افزاری

علاوه بر جعبه لایتنر فیزیکی، نرم افزارهای مشابهی هم وجود دارند که دقیقا از همان اصول پیروی می کنند، ضمن اینکه از بعضی جهات مزیتهایی هم دارند، از جمله:

 • خطر بیرون ریختن کارتها و جابجا و قاطی شدن آنها وجود ندارد.

 • ذهن خود را درگیر محاسبات و جابجایی کارتها نمی کنید و خود نرم افزار همه کارها را برای شما انجام می دهد.

 • همه چیز در رایانه شما ذخیره می شود و هیچ فضای فیزیکی اشغال نمی شود.

 • هیچ محدودیتی در تعداد لغات وجود ندارد و حتی می توان لغات و موضوعات را طبقه بندی کرد.

 • امکان افزودن صدا و تصویر به هر لغت جهت فراگیری بهتر لغت و تلفظ وجود دارد.

 • همزمان چند نفر می توانند از آن استفاده کنند.
 

به ادامه مطلب مراجعه نمائید

به ادامه مطلب مراجعه نمائید